برآورد پتانسیل تولید گاز متان از محل های دفن زباله در کلان شهرهای ایران(تهران، شیراز، مشهد، اصفهان، کرج)
Authors
Abstract:
بازیابی انرژی از زباله روش مهم و مناسبی برای کاهش میزان انرژی الکتریکی تولیدی با استفاده از سوختهای فسیلی و منابع غیر قابل تجدید انرژی است. ارزیابی و پیشبینی نرخ تولید و انتشار گاز از محلهای دفن، جهت طراحی این محلها و بهرهبرداری موفق گازهای تولیدی به عنوان منابع انرژی دارای اهمیت زیادی میباشد. در این مطالعه با استفاده از بسته نرمافزاری v302 [1]LandGEM و با در نظر گرفتن درصد حجمی محتوی متان 61 درصد و محاسبه m3/Mg 164 به عنوان ضریب پتانسیل تولید گاز برای محلهای دفن زباله به طور اختصاصی شهرهای تهران، شیراز، مشهد، اصفهان و کرج و ثابت نرخ تولید متان06/0، انتشار گاز و آلایندهها مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان آنالیز حساسیت با در نظر گرفتن k (نرخ تجزیه) مختلف این ارزیابی نشان داد که میزان گاز متان و کربن دیاکساید تولیدی از کل این 5 محل دفن زباله به ترتیب 107× 15/11 و107× 25/8 متر مکعب در سال و درسایت کهریزک 934554 تن دی اکسید کربن، در شیراز و کرج، متان و کربن دی اکساید به ترتیب m3/year 106×5/1 و m3/year 105× 6/9 ، آنالیز گاز متان در سایت اصفهان m3/year106×46/8 و در مشهد به ترتیب گاز متان و دیاکسید کربن هر کدام 107 ×37/3 و107×72/1 متر مکعب در سال برآورد گردید. همچنین آلایندههای وینیل کلراید، بوتان، کربن دی سولفاید، کلرو دی فلوئورومتان، بنزن، دی کلرو دی فلوئورومتان، دی کلرو فلوئورو متان، هگزان، پنتان، زایلن در میان سایر آلاینده ها بیشتر از حد استاندارد بودهاند. با توجه به مقدار زیاد گاز متان تولیدی در محل دفن زباله شهرهای مذکور و با توجه به اقدامات لولهکشی که جهت استحصال گاز در این محلها صورت گرفته است، استفاده کاربردی از انرژی حاصل از این گاز با تاکید بر تصفیه و پالایش گاز خروجی نظیر محل دفن زباله شیراز، گزینه مناسب جهت حذف این گاز گلخانهای میباشد. [1]-Landfill Gas Emission Model
similar resources
برآورد قابلیت تولید گاز از محل های دفن شهری برای استان های ایران
گاز دفنگاه یا LFG در اثر واکنشهای زیستی بر روی مواد آلی تجزیه پذیر زباله شهری پدید می آید و از آنجا که حدود 55 تا 60 درصد از آن را متان تشکیل می دهد می تواند به عنوان یک منبع انرژی مورد استفاده قرارگیرد. در این مقاله نخست قابلیت تولید بیوگاز از دیدگاه نظری بر اساس ترکیب اجزاء زباله شهری استانهای ایران برآورد شده است. سپس به کمک یک برنامه رایانه ای و با در نظر گرفتن پاره ای مفروضات، مقادیر عمل...
full textعوامل موثر بر تولید گازها در محل دفن زباله
امروزه افزایش جمعیت همسو با پیشرفت تکنولوژی، باعث بهبود زندگی و در نتیجه افزایش سریع مواد مصرفی و در نهایت باعث ازدیاد پسماند گردیده بطوریکه تولید این مواد در سالهای اخیر بحرانهای محیطزیستی عظیمی را در جوامع بشری به وجود آورده و به عنوان یکی از چالشهای عمده پیش روی بشر خودنمایی میکند. در سالهای اخیر، در محلهای دفن زباله از تجهیزات مربوط به جمعآوری، کنترل و انتقال گاز استفاده شده است....
full textپیش بینی درصد متان موجود در گاز مراکز دفن زباله با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی
Backgrounds and Objectives:A number of different technologies have recently been studied todetermine the best use of biogas, however, to choose optimize technologies of using biogas for energy recovery it is necessary to monitor and predict the methane percentage of biogas. In this study, a method is proposed for predicting the methane fraction in landfill gas originating from Labscalelandfill ...
full textتصفیه بیهوازی شیرابه محل دفن زباله شهری مطالعه موردی: شیرابه زباله شهر شیراز
تجزیه بخش آلی زباله در محل دفن زباله بههمراه نفوذ آب باران، مایع آلودهای به نام شیرابه را تولید میکند که بهدلیل دارا بودن ترکیبات سمّی و خطرناک، خطر قابل توجهی برای محیطزیست تلقی میشود. در این تحقیق تصفیهپذیری شیرابه با استفاده از هاضم بیهوازی دو مرحلهای بررسی گردید. حجم مفید هر یک از هاضمها 150 لیتر، دبی 10 لیتر در روز، زمان ماند هیدرولیکی 15 روز برای هر یک از هاضمها، و دما 31 درجه س...
full textتحلیل عملکرد هیدرولوژیکی محل دفن زباله های شهر رشت
امروزه آلودگی ناشی از محلهای دفن زباله به عنوان یکی از تهدیدهای جدی محیط زیست و از جمله منابع آب زیرزمینی تلقیمیشود. در مطالعه حاضر، محل دفن زبالههای رشت به عنوان یکی از منابع ایجاد آلودگی در مناطق شمالی کشور مورد ارزیابیقرار گرفته است. این منطقه تنها محل دفن پسماندهای شهر رشت واقع در منطقه سراوان میباشد که در فاصله 20کیلومتریجنوب شهر رشت و در ارتفاع 200متری واقع شده است. به منظور تعیین خصوصیات...
full textMy Resources
Journal title
volume 3 issue شماره2 (پیاپی10)
pages 31- 44
publication date 2016-09-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023